Às mo chiall?!

Ro àm dìnnearach chuir mi romham a dhol a-mach airson sgrìob a ghabhail. Tha e math airson slàinte dhaoine beagan eacarsaich fhaighinn.

Ach bha an teothachd timcheall air -20°C. Smaoinich! Dè do bheachd? An robh mi às mo chiall?

Ach bha mi air a bhith a’ fuireach aig an taigh fad an latha an-diugh, co-dhiù gu ruige sin, ‘s cha b’ urrain dhomh an còrr dhen latha a chur seachad gun a bhith a’ dol a-muigh air neo chuireadh seo mi às mo chiall!

Gu nàdarrach chuir mi aodach blàth orm. Fiu ‘s fo-aodach a’ gheamhraidh, ‘s e sin ri ràdh le casan fada, gam chumail ro-blàth. ‘S mar sin thug mi an t-sràid orm.

Nuair a bha mi a’ coiseachd, chunna mi solais na Nollaige a tha fhathast ann air taobh a-muigh nan taighean. Mar a chì thu, stad mi mionaid gus dealbh neo dhà a thogail. Air an làimh chlì, shuas, solais na Nollaig air neo a' gheamhraidh le solas trafaig.

Cha deach mi ro fhada. Ach ràinig mi Talla a’ Bhaile le Craobh na Nollaig ‘s solais eile air taobh a-muigh an togalaich. Abair sealladh!

'S ged a bha mi air mo reothadh leis an fhuachd thug mi dealbh eile. Seo Talla a' Bhaile.

Bha mi gu tur toilichte a bhith air ais aig an taigh an dèidh sin. Bha dìnnear mhath agam.: iasg agus sliseagan. Ach tha mi a' dèanamh fiughair ris an t-earrach a-nis.

Là nan Trì Rìghrean

Seo Craobh na Nollaig agam mar a bha i am bliadhna air beulaibh an sgàthain. Craobh bheag ach craobh co-dhiù.

Nuair a bha mi òg bha cleachdadh againn air Là nan Trì Rìghrean, ‘s e sin ri ràdh air an 6mh là den Fhaoilleach gach bliadhna. ('S e An Taisbeanadh air neo Fèill an Taisbeanaidh a tha air san Eaglais.)

Bha là air leth ann aig an àm sin leis gu robh sin an là mu dheireadh mus deach sinn air ais dhan sgoil an ath là. Mar sin chuireadh an là siud crìoch air saor-làithean na Nollaig.

Bhitheadh mo mhàthair cèic shònraichte a cheannachd air neo a fhuineadh anns an robh rudeigin cruaidh. Can cairt bheag air neo pònair.

Bha spòrs mòr agam. Smaoinich: a bhith ag ithe cèic ‘s a bharrachd air sin cothrom dhut a bhith nad rìgh nan robh thu fortanach gu leòr pìos cèic fhaighinn anns an robh a chairt bheag neo am pònair.

‘S rinn mi mo dhìcheall a bhith nam rìgh ‘s gu leòr cèic ithe. Mar rìgh bha fiù ‘s crùn pàipear agad.

Air an ath là, ‘s e sin ri ràdh air an 7mh là den Fhaoilleach, bhitheadh a Chraobh na Nollaig a chur air falbh. ‘S rinn mi sin an-diugh fhèin cuideachd. Chùm mi an tradiseanta beò!

Bho Thìr nan Craobh

Bliadhna eile!

Aig amannan ’s e mar gum bitheadh an ùine a dol seachad ro luath. Gu h-àraidh nuair a tha thu nas aosta. Mar mise, a-nis.

Dh’fhaodainn lèirmheas a dhèanamh air na a thachairt dhomhsa ann an 2011. Ach ‘s docha gum bitheadh seo cus ùine a ghabhail.

Cha b’ e bliadhna gu tur soirbheachail a bha ann ach a dh'aindeoin sin -- ‘s gu fortanach e! -- cha b’ e bliadhna gu tur dona a bha ann.

Fhuair mi camara didseatach ùr ‘s mar sin chaidh mi air sgrìob faisg air a h-uile latha, co-dhiù fad an t-samhraidh, ‘s thog mi dealbhan -- tòrr mòr dhiubh. Rud a chòrd leam gu mòr.

Tha mi a’ dèanamh fiughair ri rudan math nam bheatha ann an 2012!

Bliadhna mhath ùr

dhan

a h-uile duine

a tha seo a leughadh!